70 Luzińska Wodna Drużyna Harcerska

Zdjęcia z wędrówki Włóczęgów Północy w <<galerii>>

          Wyszedłem z domu z przeświadczeniem, że jak zwykle czegoś zapomniałem. Pomyślałem, że czas zweryfikuje to uczucie. W drodze na peron zapachniało wiosną, co miało być preludium ciekawego wypadu. W pociągu spotkałem się z resztą patrolu i pełni subiektywnych odczuć wyruszyliśmy do Rumii.

Biegiem, biegiem do pociągu… Jest, zdążyłem.  Dobrze, że czasem te SKM-ki  się spóźniają.  Po chwili dosiada się do mnie dh Kajetan i razem już jedziemy w stronę Luzina, gdzie czeka nas rozczarowanie, ponieważ z osób,  które zapowiadały, że będą, pojawia się tylko dh Tadeusz. Chwilę rozmawiamy nad przyczyną tego stanu rzeczy, a tu już trzeba wysiadać. Lądujemy na stacji w Strzebielinie, która przed wojną była stacją graniczną. Stąd ma się zacząć nasza dzisiejsza wędrówka. Pogoda dopisuje, jest słonecznie i zimno, ale to akurat nikogo nie dziwi. 

Kto nie lubi pospać w sobotę…?

Przed siódmą dzwonią budziki, a niektórzy wędrole zrywają się z łóżek, by udać się na basen z drużyną. Mróz można było odczuć już w czasie krótkiej drogi do samochodu.

Po powrocie z basenu mokre rzeczy wędrowały na linkę, a wędrownik wędrował na śniadanie. Szybko trzeba coś zjeść, potem wskoczyć w mundur i już można ruszać w stronę harcówki.

Wczoraj (21.01.2012-sobota) był ogrom enrgii, którą przejąłem od naszych "Włóczęgów Pólnocy" - pionu wędrowników. Wyjechali już pociągiem na Hel o godz. 10.25 z Redy i spędzili cały dzień w muzeach militarnych rozpoztartych na ogromnej przestrzeni (HEL i JURATA). Ja mogłem dojechać do nich nieco po godzinie 16.30.